We zijn er bijna....

Maar nog niet helemaal....

Na vanmorgen buiten in het zonnetje te hebben ontbeten zetten we om 08:15 uur koers naar onze 2e overnachtingscamping in Zwitserland.

Hoewel ik de route op de ANWB kaart heb uitgezet op basis van de TomTom was ik toch enigszins verbaasd dat we een half uur na vertrek, het is dan 08:45 uur, ineens de Franse grens in beeld krijgen. Hoe dan..... nou, gewoon, dat heb ik eerder de TomTom laten bepalen alleen had ik niet goed opgelet met het inkleuren van de kaart. We hebben de badge bij ons voor de tolweg en Petra zwaait blij met de badge uit het dakraam naar de radar en zo rijden via de A35 richting Zwitserland. Wat een lol, pakken we 4 landen in 3 dagen tijd.

Om 11:20 uur gaan we de grens met Zwitserland over en ontstaat er enige verwarring over de bewegwijzering in relatie tot ons vignet. Moeten we nou wel of niet het poortje met vignet hebben. Voor de zekerheid pakken we die dan toch maar, bleek dat overbodig, was alleen noodzakelijk als je geen vignet had, dan kon je die daar alsnog kopen. Gelukkig hebben we geen echte oponthoud hierdoor, misschien 5 minuten, meer zeker niet.

We rijden lekker door en wat is Zwitserland mooi. We doorkruisen veel bergen met lange tunnels en gaan ook nog even door Basel.

Ook de bergen komen in zicht met de toppen nog in de sneeuw.

Inmiddels zijn we wel weer aan een broodje toe en zoeken een mooie gelegenheid om nog een keer te stoppen. De 2e rust onderweg doen we om 12:15 uur, we zijn dan al bijna op onze overnachtingscamping.

Na 358 km gereden te hebben komen we dan om 13:30 aan op de camping. Dat wil zeggen, bij de camping omdat hij nog gesloten is en pas om 14:00 uur open gaat. Dan maar buiten de poort wachten vol in de warme zon. Maar we klagen niet, heerlijk die warmte....

Of we gereserveerd hebben..... uhhhh, nee.... Nou dan moeten we even kijken of we nog een plekje vrij kunnen maken. Ja, er is nog een plekje op het grind, of dat erg is. Dat is niet erg al is het wel bloedheet met de zon er vol op en heel weinig wind.

Nu, met het schrijven van mijn blog is alles bezet, het is een echte doorreiscamping. Het stelt niet zo veel voor, maar het is er zeer netjes zoals ook het sanitair zeer netjes en schoon is, dat is wel fijn.

De campinghouder is blijkbaar ook fan van modelbouw, hij heeft tenminste een ruimte met allemaal modelautos en is gek op treinen. Zo heeft hij een miniatuurtrein met huisjes rond de receptie. Een en ander is in vervallen staat, maar wel grappig om te zien.

Net als vanmiddag tijdens het voetballen komen er nu met het schrijven van dit blog een paar kleine regendruppels naar beneden. De bergtoppen zitten in de wolken en het is alweer droog....

Morgen de laatste kilometers naar de camping aan het Lago Maggiore....